Privacyverklaring

Column: Mentorschap, waar klavers groeien

10 april 2024
Tekst
Katia De Coster
Beeld
Katia De Coster

Deze week had ik een collega aan de lijn, een young professional, geselecteerd om deel te nemen aan een extern mentorprogramma. Eentje waar ik zelf intussen een decennium geleden aan deel nam.

Hij uitte zijn bezorgdheden en twijfels om deel te nemen aan het traject. Terwijl ik mijn vragende, coachende houding trachtte te bewaren, voelde ik elke vezel in mijn lijf enthousiast naar hem schreeuwen. Niet aarzelen, maar doen. Spring. Pak de gelegenheid. Haal het maximum uit deze kans.

Bibberbenen

Want een mentorprogramma is in mijn beleving één van de meest effectieve manieren om persoonlijk te groeien en te leren. Aan den lijve mocht ik ondervinden hoe Bart De Smet, de toenmalige ceo van Ageas me als mentor een nieuwe wereld leerde kennen. Tot dan toe legde ik als pedagoog en jonge leidinggevende een divers parcours af binnen het jeugd-, beleids- en welzijnswerk. Als een gelukkige vis in dat mooie sociale water. En toch met een reuzehonger om verder te groeien in verschillende richtingen.

Via het mentorschap kreeg ik de kans de hr-wereld te leren kennen. Ik zou er weleens even gaan snuffelen. Onbedoeld, leek het wel. En toch, is het verbreden van de wereld en de comfortzone verlaten niet net de kern van zo’n traject?

Die vrijblijvende verkenning beviel me zodanig dat ik de sprong maakte richting privésector en hr. Ik kreeg er via het traject ook een fantastisch netwerk aan professionals in verschillende sectoren bovenop. De verschillende indrukken, gesprekken en ontmoetingen gelinkt aan het traject gaven mijn zelfbewustzijn en zelfvertrouwen een boost. Ook de feedback van je mentor en mede-mentees bleken onbetaalbaar.

En dat via een traject dat je zelf invult. En waar je als jonge professional tegenover een ceo soms de bibberbenen van krijgt.

Mentorschap: wederzijds engagement dat rendeert

Met veel dankbaarheid kijk ik terug naar mijn eigen mentor-mentee-traject. Zo eenvoudig als het concept is, zo leerrijk en relevant is het resultaat. En dan onderschat ik de investering van beide partijen niet. Want het vraagt wel wat van mentor en mentee. De tijd die we vaak te weinig hebben. De nodige investering en engagement. Vervolgens de moed van beiden om de wereld van de andere te leren kennen.

Je laten verrassen door een andere generatie, achtergrond, denkwijze. De creativiteit om het traject boeiend vorm te geven. Het is geen vlot te consumeren Netflix-pad waar je aan deel neemt. De touwtjes zelf in handen nemen en ermee aan de slag gaan. Dat vraagt wat (zelf)vertrouwen en bewustzijn. En een gezonde dosis lef. Maar de energie die je in elkaar investeert, rendeert.

Mentorschap is net als een klaver. Dat heeft de unieke eigenschap om tijdens haar groei stoffen beschikbaar te stellen die andere planten ten goede komen. En zo andermans groei te stimuleren. Een kans op wederzijdse groei die we als hr-professional niet kunnen laten liggen.

Gastauteur: Katia De Coster, Organizational Development & Leadership Manager bij Delhaize Belgium.