300 keer HRMagazine: Wie zaait die oogst

In ‘Het Kleiner Geheel’ fileert Ralf Caers de actualiteit en zoekt hij uit wat we van het wereldtoneel moeten onthouden om ons eigen leven en werk beter te maken. Deze week: Feest bij HRMagazine.

Als u meer doet met uw LinkedIn-account dan maandelijks te kijken naar wie uw profiel heeft bezocht, is het u waarschijnlijk opgevallen dat HRMagazine tegenwoordig 15.000 volgers en 300 gedrukte edities heeft. Dat is niet het niveau van Beyoncé op Instagram of het archief van Dag Allemaal, maar wel kop en schouders boven de eigen markt. Zelfs voor een gevestigde waarde zijn zo’n cijfers wel een feestje waard.

De vaste lezers van deze column fronsen nu vast hun wenkbrauwen. “Euhm, Ralf, ben jij niet degene die altijd waarschuwt voor hoe ongezond externe waardering kan zijn voor de eigen mentale hygiëne?” Absoluut. Maar eerst wat anders.

De dag van vandaag is bereik belangrijk voor organisaties. Hoe groter jouw community op de verschillende sociale media is, hoe sneller iemand een nieuwe post van jou zal zien. Als je snel wat vind-ik-leuks krijgt, gaan de algoritmes aan de slag: met of zonder AI denken ze dat jouw post wel eens dé post zou kunnen zijn die werkelijk iédereen zou willen zien. Hoe sneller de volgende gebruikers ook steun geven aan je post, hoe makkelijker de bal aan het rollen gaat.

Aan die klantenbal hangt natuurlijk ook een hr-bal. Want hoe gevestigder en groter de organisatie wordt, hoe makkelijker de toppers van de arbeidsmarkt bij de organisatie solliciteren en hoe makkelijker ons personeel voor een competitief voordeel zorgt. Een rollende hr-bal duwt op die manier de klantenbal verder vooruit en ze zwellen samen lekker aan.

Dat succes verdoezelt de valkuil dat het management soms (maar veel vaker dan u denkt) onbewust panisch wordt dat de ballen zullen stilvallen of wegsmelten. Duizenden mensen zien het meteen als jouw product voor een keer uit de bocht gaat. Hoge bomen vangen veel wind, weet je wel. De klantenbal vertraagt en de hr-bal krijgt een knauw. Opeens word je de manager die zo’n slecht artikel liet passeren. Of ben jij de collega van een werknemer die zo’n fout gemaakt heeft. Opeens ben jij de werknemer van een bedrijf in het oog van de storm.

Hr weet dat het kernpersoneel in zo’n situaties aandachtig is voor reputatieschade en vaak het zekere voor het onzekere kiest. Door snel te vertrekken, lijken ze zich af te zetten tegen de fout van de organisatie (dit ben ik niet) of lijken ze te komen van een organisatie die het (op een fout na) vooralsnog goed lijkt te doen. Daarmee ontsteekt de hr-bal mogelijk een zelfvervullende belofte en smelten beide ballen geleidelijk aan weg.

Een bijkomende valkuil is dat de kwaliteit van het product steeds meer afgemeten wordt op basis van de klantenbal. Je post is goed omdat het druk gelezen wordt en de betere werknemers zijn degenen die de drukst gelezen posts schrijven. Klantgericht zijn wordt daarmee verengd tot de klant geven wat de klant wil. De realiteit is dat de klant soms denkt dat hij iets wil tot je hem iets anders toont. Als je dus altijd vanuit zijn ogen naar je product kijkt, dan ontdek je een alternatief misschien pas als je klant die ontdekt. En dat is waarschijnlijk te laat. Wie te veel bezig is met de evolutie, laat zich door de revolutie verrassen.

Daarom lees ik graag HRMagazine. Omdat 90 procent van het artikel is wat ik wou lezen en de overige 10 procent de zaadjes zijn die groeien in mijn achterhoofd. Totdat ik besef dat het onderwerpen zijn waarover ik iets meer wil lezen als ze maanden later in het blad verschijnen.

Ergens in deze editie leest u de vraag wat er in de volgende 300 nummers van HRMagazine zal staan. Wel, ongeveer dat wat er vandaag al voor 10 procent in verscholen zit.

Ralf Caers is professor HRM aan de KU Leuven, gastprofessor HRM aan de Ehsal Management School en de Université Saint Louis en zaakvoerder van de coachingpraktijk Passiemento.