Gouden handen, maar... geen diploma

In Geert Maks nieuwste boek 'Grote verwachtingen' lees ik het verhaal van een Iraanse vluchteling in Denemarken.

In zijn land van herkomst is hij een gerespecteerde houtbewerker en timmerman, maar in zijn nieuw land vindt hij geen werk. Dus neemt hij een paar taalcursussen en bouwt met de hand drie perfecte Iraanse gitaren, want dat is in zijn land het meest prestigieuze dat je kunt maken. Daarmee zou hij zeker werk vinden. Hij gaat ermee naar het arbeidsbureau maar de sociaal werkster negeert de gitaren en vraagt naar getuigschriften van houtbewerking. "Ja, ze zijn erg mooi," zegt die ambtenaar, "maar het is in Denemarken niet mogelijk om werk te krijgen zonder papieren." - "Ik heb hem nooit zo teleurgesteld, zo kwetsbaar gezien", observeerde de vrouw van de timmerman.

Ik weet zeker dat de #VDAB en #Actiris hem onmiddellijk in verbinding zouden stellen met een van de vele kmo's om de hoek. Die zouden wel raad weten met iemand met gouden handen.

Toch? 

Overigens erg aanbevolen: Geert Mak, Grote verwachtingen. In Europa 1999-2019.