Privacyverklaring
Jo Cobbaut
Tekst
Jo Cobbaut

Het markt(plein)gevoel

1 maart 2020
De bank zal haar perfecte storm overleven met een hybride aanpak, waarin je vanuit een digitaal opgestart proces overstapt naar de menselijke adviseur
Bedrijven brengen mensen samen. Cynici zullen reageren: ja, in een ratrace, aangedreven door een dolle digitalisering en globalisering. Al zijn er ook bedrijven die medewerkers verenigen rond een marktplein. En met hr in een hoofdrol.

Bedrijven brengen mensen samen. Cynici zullen reageren: ja, in een ratrace, aangedreven door een dolle digitalisering en globalisering. Al zijn er ook bedrijven die medewerkers verenigen rond een marktplein. En met hr in een hoofdrol.

Onafhankelijk van elkaar vertellen een producent in de voedingssector en een bankier over hun strategie voor de toekomst. Voor beiden staat het welzijn van de klant centraal. Vooral dat ‘welzijn’ kan verdacht verheven klinken. Uiteindelijk moeten ze nog altijd winst maken.

Laten we beginnen met de ontmoeting tussen auteur en toekomstdenker Jo Caudron en hr-man Marc Croonen bij Vandemoortele (p. 8 ). In ‘De Wereld is Rond’ ziet Jo Caudron een ‘perfecte storm’ opsteken rond wonen, werken en mobiliteit. Samen met Marc Croonen vindt hij dat organisaties antwoorden moeten formuleren door silo’s te doorbreken: “Hoe krijg je medewerkers zo ver dat ze transversaal nadenken over de beste oplossing?”

Dat veronderstelt een werkorganisatie die dat transversale bevordert. Marc Croonen ziet op dat vlak hoe Vandermoorteles nieuwe bedrijfsgebouw daar mooi op inspeelt. Het is duurzaam, dus goed voor het bedrijf en het klimaat, maar ook voor de medewerkers. “De helft van het gebouw bestaat uit open gemeenschappelijke ruimtes. We starten ’s ochtends met croissants in de open inkom, babbelen even bij in de koffiehoeken en lunchen samen in het atrium. Onze medewerkers zijn heel positief over dat marktpleingevoel.”

Een vergelijkbaar geluid vangen we op tijdens onze talent-swot van de bankensector. Geef toe, die associëren we eerder met een harde markt (p. 14). Maar Liesbet Van Gorp schetst een toekomstvisie rond het financieel welzijn van de klant bij haar bank. Ook deze sector staat voor zijn eigen ‘perfecte storm’, met name die van het digitaliseringsgeweld, het lagerentebeleid (dat het verdienmodel onder druk zet) en de grote nood aan talentherschikking. Voor Liesbet Van Gorp zal de aanpak hybride zijn, “waarin je vanuit een digitaal opgestart proces kan overstappen naar de menselijke adviseur. We bouwen een ecosysteem rond onze producten. Zo kom je tot een maximale service.”

Bij een andere bankier, maar dan in de context van een rondetafel over hr en data, horen we dat ook. “Ook in de bank groeit de druk vanuit de klanten”, zegt hr-man Christophe Vanden Eede (p. 30). Dat veronderstelt een datastrategie en vroeg of laat moet ook hr zo’n aanpak ontwikkelen.

Bij Engie zullen ze hem niet tegenspreken. Het energiebedrijf digitaliseert volop de hr-processen (p. 40). Benoît Houtevels leidt een hr-cel die alleen met verandering bezig is en alles wat met data en automatisering te maken heeft.

Ook dat laatste blijkt een onmiskenbare trend: hr zal het mensgerichte maar versterken in de mate dat het ook maximaal de mogelijkheden van het digitale benut.