Ik geef het grif toe. Het is een pervers scenario dat ik voor ogen heb. Maar wat zou het interessant zijn mocht tachtig procent van ons verplicht worden thuis te werken door dat beest dat kwam overwaaien uit andere oorden.
Stel je een apocalyptisch landschap voor. Het coronalandschap. Wat eerst opvalt, is de afwezigheid van files. Je hoort de Antwerpse ring opgelucht ademhalen.
In dat landschap zijn mensen eindelijk verplicht om digitale tools te gebruiken. En dat zou wel eens fijne neveneffecten kunnen hebben.
Na wat gepruts en gevloek en hulp van de kinderen, merken mensen dat je fysieke meetings makkelijk kan vervangen door videoconferenties. Leve tools als Zoom en MS Teams. Het voordeel? Niemand hoeft zich te verplaatsen.
Vervolgens ontdekken medewerkers de magie van synchrone chat. Waar we vroeger voor het oplossen van een klein probleem een meeting belegden en we hopeloos op zoek gingen naar een timeslot op korte termijn, worden beslissingen nu sneller genomen door in de synchrone chat met elkaar te communiceren.
Een ander effect: de sterke leiders omarmen ten volle de transparantie van communicatie die de digitale tools met zich meebrengen. Ze zullen meer open communiceren zodat medewerkers in de gegeven informatie zelf guidance kunnen vinden en dus ook zelf beslissingen nemen. En dat leidt ertoe dat mensen meer zelf kunnen beslissen. In onze apocalyptische wereld, beheerst door het coronabeest, is er geen plaats voor stiekeme fysieke 1-op-1-besprekingen en command and control. Kortom: sterk leiderschap zal snel zichtbaar worden. Zwak leiderschap ook.
Door digitale tools zullen we ook inclusiever tot besluiten komen, want ook introverte medewerkers zullen het woord durven nemen tijdens een online ‘asynchrone’ discussie.
'Ja, maar hoe zit het dan met de verbondenheid van de medewerkers?' De middelmatige middenmanager zaagt. 'Ik zie mijn medewerkers niet meer rond mij.'
Verbondenheid creëer je niet per se door elkaar fysiek te zien. Dat is ten strengste verboden in coronaland. Om verbondenheid te installeren, zullen sterke managers anders communiceren.
Ze zullen het regelmatiger hebben over de strategische doelstellingen van het bedrijf.
De acties die ze opleggen, zullen ze kaderen in het grotere geheel zodat medewerkers weten dat ze bijdragen aan iets wat henzelf overstijgt.
Ze zullen niet alleen meer praten over dagelijkse acties, maar het hebben over de verbanden achter die acties. Waar liep ons project fout? Van welke veronderstellingen zijn we uitgegaan en welke daarvan waren correct? Wat zijn onze belangrijkste inzichten na een moeilijk gesprek met een klant? Waar zijn we nu op aan het werken en waarom?
Die bezinning is cruciaal om verbondenheid te creëren.
Met andere woorden: managers zullen eindelijk communiceren over dat waarover ze moeten communiceren: acties kaderen, richting geven, mensen aanzetten tot reflectie… Daarin schuilt net hun toegevoegde waarde.
En ten slotte geloof ik ook sterk het volgende. Zodra thuiswerk de regel wordt en niet de uitzonderingregel, zullen mensen meer stilstaan bij het gebruik van hun tijd. Thuiswerk en de fysieke afwezigheid van een baas kan een interessant denkproces initiëren bij medewerkers. Van 'ik ga naar kantoor en presteer daar naar best vermogen mijn uren', naar 'hoe creëer ik optimaal toegevoegde waarde'. Het zou wel eens de locus of control meer bij het individu kunnen leggen.
Kortom: digitale tools kunnen een bevrijdend effect hebben. Ze maken ons los van tijd en plaats en daardoor ook van oude gewoontes en spelregels.
En wanneer het coronabeest eindelijk gedood is, ja dan zullen de mensen terugkeren naar kantoor. Deels. Maar nieuwe gewoontes zullen eindelijk ingang gevonden hebben.
Leve digital.
(naar de succesvolle post van de auteur op sociale media)
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de hr-wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
