Privacyverklaring

Het kleiner geheel. Trump is een slechte verliezer en wij zijn slechte winnaars

15 november 2020
Tekst
Ralf Caers

In ‘Het Kleiner Geheel’ fileert Ralf Caers de actualiteit en zoekt hij uit wat we van het wereldtoneel moeten onthouden om ons eigen leven en werk beter te maken. Deze week: Donald Trump.

Deze week namen heel wat mensen revanche op Donald Trump door satirische cartoons op sociale media te delen. Die zijn gelukkig nog minder gevaarlijk dan die over de profeet. Ik zag Trump voorgesteld worden als een baby, in een psychiatrische instelling en in een katapult. Het karakteriseert de berichtgeving in de media, waar de consensus heerst dat Trump zijn nederlaag al lang had moeten erkennen.

Je kan Trump een slechte verliezer vinden omdat hij het nog altijd over fraude heeft, maar velen van ons zijn ook gewoon slechte winnaars. In plaats van de overwinning van Sleepy Joe te vieren, reageren zij zich af op de verliezer. Het herinnert me aan een wedstrijd van KV Mechelen, toen ik blij was dat we niet vlak naast het vak van de tegenpartij stonden. In plaats van het doelpunt van de eigen ploeg te vieren, gaf het de supporters een aanleiding om de tegenstander te jennen. Het bier vloog over de afscheiding en de winnende kant daagde de andere toeschouwers fysiek en verbaal uit. Ik had weinig sympathie voor die mensen, ook al was het een mooie goal van hun ploeg.

Ik kan zeker begrijpen dat je de stijl van Trump niet oke vindt. Ik vind het ook niet oke. Maar we maken al snel een similar-to-me fout, waarbij we de mensen die ons beter liggen een stuk positiever benaderen dan mensen die zich anders gedragen of er een andere mening op na houden. We hakken in op Trump omdat hij fraude suggereert, maar vonden bij de vorige verkiezingen wel normaal de er maandenlang naar Russische inmenging werd gezocht. Als manipulatie schijnbaar mogelijk was toen Trump won, waarom dan niet als hij verliest? Een goede vriend wordt makkelijk een grove fout vergeven, terwijl we ziedend worden als een vijand dezelfde fout begaat.

We moeten de persoon blijven scheiden van het probleem, omdat we anders mentaal onstabiel kunnen worden als het voortschrijdend inzicht ons inhaalt. Denk maar aan een leuke ondergeschikte die je zijn stokende gedrag in het team vergeeft, om dan later te horen dat hij jou een makkelijk te manipuleren slachtoffer vond. Het voortschrijdend inzicht vertelt immers niet alleen dat we vandaag slimmer zijn dan gisteren, maar waarschijnlijk ook dommer dan morgen.

Laten we vandaag dus vooral vieren dat Biden een stijl heeft die ons beter ligt. Het siert hem. En ons ook.

Ralf Caers is professor HRM aan de KULeuven, gastprofessor HRM aan de Ehsal Management School en de Universiteit Hasselt en zaakvoerder van de coachingpraktijk Passiemento.