Privacyverklaring

Geef het diploma weer meer waarde

1 mei 2019
Tekst
Jo Cobbaut

“Binnen het jaar hoop ik vrolijke medewerkers te zien, voor wie elke vergadering eindigt met de vraag wat we hebben geleerd.” Het zijn de woorden van Pascal Van Loo en dat is géén zonderlinge enkeling met een zweverige boodschap. De link tussen zich goed voelen, leren en werken loopt namelijk doorheen het hele magazine.

De boodschap lijkt wel: leren, werken en leven moet je vooral niet scheiden, maar vervlechten. Het verklaart het fenomeen dat Julie Vens - De Vos observeerde tijdens haar bezoek bij Chinese bedrijven zoals Musical.ly Inc. De talentaanpak daar bestaat erin dat ze “gewoon iedereen aannemen”. Dat kan verbijsteren, maar het bedrijf meet ook alles en monitort elk denkbaar aspect van ieder individu. Het is permanent in gesprek over wat iemand graag doet en liever niet (meer) doet. Ook hier moeten medewerkers dus vroeg of laat in een rol komen waarin ze zich verdiepen en doorbijten. “Als iedereen zichzelf kent en de organisatie kent jou ook als individu en je vindt samen een missie en een doel, dan kom je tot resultaten.”

Persoonlijk bedenken wij daarbij dat je gedreven mensen soms wel een spiegel moet voorhouden zodat ze zichzelf niet uitputten. Maar Cedric Dumont vindt dat vooral een kwestie van zelfleiderschap. Nogal wat mensen beginnen een carrière los van hun persoonlijke waarden. De sleutel is zelfleiderschap. “Weet wie je bént, wat je kan en waar je naartoe wil.” Veel mensen dénken dat ze zichzelf kennen, maar laten zich leiden door externe factoren en doen niet langer wat hen energie gééft. Cedric Dumont vermoedt dat te veel mensen een diploma willen voor de goeie job, de status... “Wie daar wat van afwijkt, wordt al snel gecorrigeerd door ons systeem, zodat je niet doet wat je wil doen, maar wat van jou wordt verwacht. Vanuit een gevoel van schuld en plicht. Presteren en gelukkig zijn, vallen samen als je doelen nastreeft die aansluiten bij wie je bent. Dan kun je harde keuzes aan en veel onzekerheid.”

Het ‘diploma’ klinkt hier weer negatief. Wie associeert nu ‘leerplezier’ met ‘diploma’? Maar de oproep op onze cover om het diploma weer meer waarde te geven, is geen nostalgische reflex naar onze schoolse leercultuur. Het pleidooi van Fons Leroy (VDAB), en in zijn spoor Walter Reynaert (Randstad) en Koen Van Raemdonck (BASF), is geïnspireerd door een diploma dat niet enkel over verworven kennis gaat, “maar ook over leergierigheid, wendbaarheid en weerbaarheid. Dan krijgt dat diploma een andere dimensie.” Ons trio heeft het in dat verband ook nog veelzeggend over diploma’s, gebaseerd op begintermen in plaats van eindtermen.

Fons Leroy verwijst onder meer naar de workability indexin Finland, een tweejaarlijkse oefening waarbij de werkgever het kader geeft voor een gesprek dat de medewerker vanaf 50 jaar responsabiliseert. Het vertrekt van vragen als: “Hoe voel ik me bij mijn job, wil ik die verder doen en zo ja, heb ik daar opleiding voor nodig? Zie ik een andere job en heb ik daar coaching voor nodig?”

Het zou veel mensen gelukkiger maken, maar op termijn ook onze activiteitsgraad opkrikken. De werkzaamheidsgraad van 64-jarigen ligt in Finland drie keer zo hoog als in België. Een cijfer waarvan wij en onze beleidsmakers enkel kunnen dromen. De missie om werken, leren en leven te vervlechten kan hen wellicht inspireren. Wij zullen met dit magazine niet nalaten om organisaties aan u voor te stellen die daaraan werken. We wensen u alvast veel leerplezier met dit nummer.