“Als 2008 de crisis was van de cfo, dan is 2020 wellicht die van de CHRO”

HRmagazine hoorde van de hr-toppers van BESIX, Deloitte, Solvay en UCB hoe welzijn naar de top van hun agenda klom. Maar hoe was het eigenlijk met het persoonlijk welzijn van Jean-Luc Fleurial (UCB), Yves Van Durme (Deloitte), Hervé Tiberghien (Solvay) en Geert Aelbrecht (BESIX)? Hoe beleefden zij de hectisch maanden sedert maart?

We bespraken wat de crisis betekende voor uw organisatie en hoe uw opgave nu werd: ‘Herdenk alle werk in functie van welzijn’. Maar hoe beleefde u die crisis persoonlijk?

Hervé Tiberghien (Solvay) – Als 2008 de crisis van de cfo was, dan is deze er wellicht een van de chro. Die zijn nu continu stand-by 24 op 7 sedert begin maart. Voor mezelf kan ik zeggen dat ik voortgestuwd wordt door de snelle veranderingen en de opportuniteiten die ik zie. In onze groep kan ik voluit gaan voor verandering en ondertussen tonen dat ik zorg voor mijn team. Ten tweede: sedert juni werk ik vanuit de Alpen. Ik telewerkte met het zicht op de toppen, zij het heel veel. Vanuit zo’n combinatie kun je een bedrijf als Solvay heruitvinden. Jawel, het telewerken was ook voor mij vermoeiend. Maar ik organiseerde trainingen voor mijn teams rond het inlassen van werkpauzes. Ik wil hen veerkrachtig maken voor de komende jaren. We hebben zeker meer welzijn geïntegreerd in onze levens. Ook ik was voor het eerst en wellicht voor het laatst, twee weken lang thuis met mijn twee kinderen.

Yves Van Durme (Deloitte) - Ik heb het moeilijk gehad in het begin. Ik herinner me een moment dat ik me realiseerde dat we ons nu zouden moeten bekommeren om een behoorlijke lunch. Op kantoor hoefde ik daar niet mee bezig te zijn. Ondertussen leerde ik mezelf ook om me minder schuldig te voelen als ik niet de hele tijd bezig ben. Op kantoor is dat wat ongewoon. Ik kan er nu van genieten om ’s avonds te koken met de kinderen. Vroeger was dat ondenkbaar. Tegelijk werkte ik nog vele uren en deed ik best wel wat calls op late uren, maar ik laste toch meer momenten in voor mezelf. Ik mis het kantoorleven dan ook niet.

Jean-Luc Fleurial (UCB) – Ik had wat aanpassing nodig omdat er nogal wat onzekerheid was rond de universitaire examens van de kinderen. Het was ook wel uitdagend om met vijf gezinsleden permanent thuis te zijn. Het was wat zoeken naar tijd voor mezelf. Ik begon ’s ochtends een uur te wandelen. Eigenlijk stelt dat niets voor qua tijdsinvestering als je weet dat ik anders per dag makkelijk twee uur doorbreng in de auto. Ik deed ook wat meer sport en verloor tien kilogram.

Geert Aelbrecht (BESIX) – Het begin was lastig. Ik werkte van ’s ochtends tot ’s avonds. Ook tijdens weekends. Bij het begin van het jaar had mijn vrouw beloofd dat ik dit jaar meer tijd thuis zou doorbrengen. Ik wist niet dat ik die belofte zo snel en zo grondig zou waarmaken. Nooit eerder spendeerde ik zoveel tijd met mijn kinderen tijdens de week. En dat bleek heel leuk. De uitdaging nu wordt om te kiezen: wat houden we, wat houden we niet? Wat zal acceptabel zijn? Sommige van mijn teamleden zijn aanwezig op kantoor, andere niet. Ik vind dat ik er wel voldoende moet zijn, maar ook niet meer dan nodig. Hoe geef ik het goede voorbeeld? Maar in de persoonlijke sfeer weet ik een ding wel zeker: opnieuw de kinderen zo lang missen, daar ben ik niet meer toe bereid. Altijd bereikbaar zijn, ook in weekends, altijd calls nemen… Ik zal in ieder geval meer momenten inlassen voor mezelf en mijn familie. Ook voor mij is mijn werk een onderdeel van mijn leven, maar het zal zeker niet het omgekeerde worden. Dat is zeker een blijver na deze crisis. Maar de nieuwe norm zal zich nog aftekenen de komende maanden.

Hervé Tiberghien (Solvay) – We hebben meer welzijn geïntegreerd in onze levens. Dat wordt zeker het model voor de manier waarop we met onze teams willen werken. Ook ik was voor het eerst thuis met mijn twee kinderen gedurende twee weken. Ik wil mijn teams helpen om dat ook te doen.

Geert Aelbrecht (BESIX) – Ik betwijfel of mensen ooit nog terug willen naar het oude model. En als we eisen dat ze vijf op vijf op kantoor zijn, zullen ze niet meer voor ons willen werken. Ik hoor wel eens klagen over hoe stresserend telewerken kan zijn, maar per saldo zie ik toch meer kansen dan problemen.