Aaron Hurst: Creëer ruimte voor reflectie op zingeving in werk en leven

Aaron Hurst, auteur van de bestseller The Purpose Economy, was in Gent voor het Etion Forum over de betekeniseconomie. We hoorden daar verrassend weinig over ‘purpose’ en des te meer over ‘vervullend’ werk.

Hoewel Aaron Hurst, stichter en CEO van Imperative, van de 'purpose economy' een modewoord maakte, heeft de Amerikaan het tegenwoordig vooral over werk dat werknemers ervaren als ‘vervullend’. De term ‘zin’ wordt al te makkelijk verengd tot een hoger maatschappelijk doel. Een vervullend leven én werk ontleen je niet aan een werkgever met een hooggestemde missie.

'Vervulling'

Dat verklaart waarom veel werknemers in onderwijs, zorg, of ngo’s helemaal niet rapporteren dat hun werk zinvol is, argumenteerde Hurst. Slechts naar schatting één op de drie werknemers vindt zijn werk wél vervullend, maar zij komen evengoed uit andere werkomgevingen.

Met andere woorden, purpose of zingeving is belangrijk, maar niet voldoende. Een vervullend werk situeert hij op een meer psychologisch en sociaal niveau. Hurst identificeert drie factoren. De eerste is de kwaliteit van sociale relaties. De tweede is een verschil maken. Niet dat je meteen de wereld verbetert. Het gaat om een basale psychologische behoefte: het gevoel hebben dat je werk een verschil maakt voor iemand anders, buiten jezelf. De derde factor is het gevoel dat je groeit, evolueert, een grens verlegt voor jezelf, een angst overwint…

De verantwoordelijkheid van iedereen voor zijn geluk

Wat dat concreet betekent, is verrassend eenvoudig: werknemers moeten vooral zelf het heft in handen nemen. Hurst stelt namelijk dat er niet zoiets bestaat als een zinvolle job. Er bestaan wél omgevingen waarin mensen erin slagen om voor zichzelf zin te geven aan hun werk. De vervulling komt van mensen die zelf reflecteren over wat ze doen en daaraan vervulling ontlenen.

De werkgever kan wel faciliteren. Creëer ruimte en tijd voor mensen voor reflectie, adviseert Hurst. Instinctief voelen mensen ook wel dat het hun eigen verantwoordelijkheid is om een vervullend leven te leiden. Als organisatie moet je vooral de ruimte creëren voor reflectie op wie ze zijn en wat ze willen.

Moeten organisaties dan misschien opleidingen aanbieden? Of coaching? Aaron Hurst denkt niet dat dit de beste manier is. Ze zijn duur en het effect blijft dikwijls niet doorwerken. Aaron Hurst weet hoe dat komt: opleidingen zijn gebaseerd op een extern signaal en sluiten niet altijd aan bij de persoonlijkheid en de emoties van mensen. Wat niet aanknoopt bij hoe mensen in het leven staan, heeft geen blijvende impact op hun gedrag.

Geef ruimte voor peer coaching

De uiteindelijke succesformule is de simpelste: creëer een omgeving waarin mensen spontaan en regelmatig met hun collega’s kunnen reflecteren op wat ze doen. Bespreken hoe het met hen gaat, hoe het lukt… helpt hen dat werk te 'verwerken'.

En 99% van de werknemers is bereid om een rol te spelen als peer coach, claimt Aaron Hurst. Dat klopt in elk geval met het belang dat al gehecht werd aan sociale relaties, een verschil maken voor iemand… Het geeft mensen een goed gevoel om iets te betekenen voor anderen. Ook de link met groei is nogal evident.

Basis voor succes

Paradoxaal genoeg is de beste manier om mensen het gevoel te geven een vervullend werk te leiden, meteen wat hen uiteindelijk betrokkener maakt en waardoor ze beter worden in hun werk.

Dat deze reflectie zo goed werkt, heeft ermee te maken dat deze ervaring onze psychologische ingesteldheid beetje bij beetje verandert. Stilaan komen mensen om te groeien, niet voor zichzelf of voor de productiviteit van een organisatie, maar om een verschil te maken voor anderen buiten henzelf. Ze doen het ook met plezier voor een hoger doel. Er is een link met het emotionele. Dat verklaart ook waarom dit zoveel sterker werkt dan pakweg opleidingen of coaching met externen, zo stelt Aaron Hurst.

Typisch voor dit soort mensen is dat ze bij persoonlijke groei niet denken in termen van promoties. Promoties worden immers toegestaan door een organisatie en een baas. Ze leren integendeel ontdekken wat hen zinvol lijkt en maken hun carrièrekeuzes in functie daarvan. Die zoektocht naar betere relaties, groeikansen en impact staan daardoor veel losser van functies.